Η τάση της Sony να στραφεί προς τα online multiplayer παιχνίδια έχει γίνει πλέον σαφέστατη. Είτε με προσπάθειες επιτυχημένες, όπως το Helldivers II, που έκανε πάταγο κατά την κυκλοφορία του τον Φεβρουάριο του 2024, είτε με προσπάθειες που δεν έβγαλαν πουθενά, όπως το The Last of Us Factions, είτε με εξαγορές στούντιο με πολλά “χιλιόμετρα στις πλάτες τους” όσον αφορά το online gaming, ο παρανομαστής είναι κοινός.

Η Ιαπωνική εταιρεία, της οποίας η στάση ήταν άλλοτε αδιαπραγμάτευτη σε σχέση με τη στρατηγική της, έχει “καβαλήσει” κι αυτή το κύμα της εποχής, ρίχνοντας νερό στο κρασί της. Η εταιρεία που ήταν συνυφασμένη με τις single player εμπειρίες, δημιουργώντας δεκάδες ψηφιακούς ήρωες, χαρακτηριστικές μασκότ και γαλουχώντας πολλές γενιές από gamers τα τελευταία 30 χρόνια, προσπαθεί να “πατήσει το πόδι” της και στη διπλανή βάρκα.

O tempora, o mores (ω καιροί, ω ήθη). Μια φράση την οποία ο Κικέρωνας χρησιμοποίησε ειρωνικά απέναντι στον πολιτικό του αντίπαλο Κατιλίνα, τον πρώτο αιώνα π.Χ., που όμως εδώ ταιριάζει γάντι. Και βέβαια, κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει την Sony, η οποία κάνει το άνοιγμα σε μια αγορά που μοιάζει με την κότα με τα χρυσά αυγά. Σε μια βιομηχανία που τα κόστη των ΑΑΑ παιχνιδιών ξεπερνούν ακόμα και το ΑΕΠ μικρών χωρών και ενδεχόμενη αποτυχία ενός και μόνο IP, μπορεί να κλείσει ολόκληρα studios. Στα πλαίσια λοιπόν, αυτού του ανοίγματος, έρχεται και το νέο της online multiplayer shooting “Concord”.

Μιλάμε για το πρώτο παιχνίδι που αναπτύχθηκε από την Firewalk Studios, η οποία ιδρύθηκε το 2018 και το 2023 εξαγοράστηκε από την Sony. Αν θέλουμε να αναλύσουμε συνοπτικά το τι παιχνίδι είναι το Concord, θα το χαρακτηρίζαμε ως ένα PVP shooting, προοπτικής πρώτου προσώπου. Ας πάμε όμως να δούμε αναλυτικότερα, τι θα συναντήσουμε παίζοντας το Concord.

Ξεκινώντας το παιχνίδι, θα δούμε ένα μικρό cutscene, στο οποίο συμμετέχουν οι χαρακτήρες που αργότερα θα χρησιμοποιήσουμε στο παιχνίδι. Είναι μια ομάδα από μισθοφόρους του διαστήματος και το βίντεο αποτελεί μια εισαγωγή, για να μπούμε πιο ομαλά μέσα στο παιχνίδι, αντιλαμβανόμενοι ποιοι είμαστε, τι κάνουμε και ποιος ο στόχος της ομάδας μας. Αργότερα, κάθε φορά που θα ξεκινάμε το παιχνίδι θα βλέπουμε ένα νέο cutscene, στο οποίο θα παρακολουθούμε τους ήρωες μας να αλληλεπιδρούν, σε πιο ειρηνικές στιγμές, εντός του διαστημοπλοίου τους. Προς το παρόν τα διαθέσιμα cutscenes είναι περιορισμένα, οπότε από ένα σημείο και μετά αρχίζουν να επαναλαμβάνονται. Υποθέτουμε όμως ότι με την πάροδο του χρόνου, θα δίνονται νέες σκηνές, ώστε να υπάρχει και λόγος ύπαρξής τους, χωρίς να αποτελούν ένα αναγκαίο κακό, υποχρεώνοντάς μας απλά να προσπερνάμε τα βίντεο.

Οι χαρακτήρες που έχουμε στη διάθεσή μας είναι αρκετοί. Δεκαέξι για την ακρίβεια. Όλοι πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους, τόσο εμφανισιακά, όσο και στην ποικιλία τους “gameplayακα”. Όλοι έχουν διαφορετικά όπλα, διαφορετικές δυνάμεις και passive abilities. Διαφέρουν ακόμα και στην ταχύτητά τους, την αντοχή τους στη ζημιά από αντιπάλους, αλλά και στον όγκο τους. Παρόλα αυτά, είναι όλοι αρκετά ισορροπημένοι, χωρίς κάποιος να είναι εμφανώς καλύτερος ή χειρότερος από τους υπολοίπους. Το με ποιον χαρακτήρα θα “κουμπώσουμε” καλύτερα λοιπόν, εξαρτάται κυρίως από τον δικό μας τρόπο παιχνιδιού.

Να πούμε εδώ, πριν εμβαθύνουμε στα του παιχνιδιού, πως ο σχεδιασμός των χαρακτήρων είναι εξαιρετικός. Καθένας τους είναι μια ξεχωριστή οντότητα, κανείς δεν μοιάζει με κάποιον άλλο και η αισθητική τους μας κέρδισε με το “καλημέρα”. Παρεμπιπτόντως, γενικά το παιχνίδι είναι καλοσχεδιασμένο, με φοβερή ανάλυση και πολύ καλά γραφικά, τόσο την ώρα που παίζουμε, όσο και στα μικρά cutscenes που βλέπουμε μέχρι να ξεκινήσουμε κάθε γύρο. Το ίδιο ισχύει και στην απόδοση του παιχνιδιού, με τα frames να τρέχουν σταθερότατα στα 60 ανά δευτερόλεπτο.

Πριν πάμε στα βασικά modes του παιχνιδιού, ας μιλήσουμε για τα δύο “εισαγωγικά” mode, τα οποία θα μας δώσουν μια πρώτη γεύση από τους ήρωές μας πριν μπούμε στα βαθιά του online. Το πρώτο είναι το Practice Range. Εδώ μπορούμε να επιλέξουμε οποιονδήποτε από τους 16 χαρακτήρες θέλουμε, αντιμετωπίζοντας απλούς στόχους, ώστε να δούμε πώς λειτουργούν τα όπλα μας και οι δυνάμεις μας. Καλό θα ήταν πριν δοκιμάσουμε να παίξουμε σε ανταγωνιστικό περιβάλλον, να δώσουμε λίγο χρόνο στο Practice, όπου θα δούμε τους μηχανισμούς του κάθε παίκτη. Όχι βέβαια πως αυτό δεν μπορούμε να το κάνουμε απευθείας στο PVP μέρος του τίτλου, όμως εδώ θα υπάρχει αρκετός χρόνος και ηρεμία ώστε να δοκιμάσουμε με την ησυχία μας ό,τι θέλουμε.

Το δεύτερο είναι το Training, στο οποίο υπάρχουν κάποιες προσχεδιασμένες πολύ απλές ενέργειες που πρέπει να κάνουμε, ακολουθώντας τις οδηγίες που μας δίνονται. Σε αυτό το Mode θα χρησιμοποιήσουμε κατά σειρά τρεις συγκεκριμένους προεπιλεγμένους χαρακτήρες. Το training περισσότερο λειτουργεί ως ένα απλό tutorial, στο οποίο και πάλι θα αντιμετωπίσουμε ακίνδυνους εχθρούς, ενώ θα πρέπει να αποφύγουμε και κάποιες παγίδες. Στο τέλος, αφού ολοκληρώσουμε την αποστολή και των τριών χαρακτήρων, θα δούμε σε τι χρόνο το καταφέραμε, βλέποντας και τη θέση μας στην παγκόσμια κατάταξη.

Ένα ακόμα mode του παιχνιδιού, στο οποίο θα χρειαστεί να κάνουμε όσο καλύτερο χρόνο γίνεται, είναι και το “Time Trials”. Εδώ υπάρχει μια συγκεκριμένη δοκιμασία για κάθε χαρακτήρα. Όταν δοκιμάσαμε αρχικά το παιχνίδι υπήρχαν μόνο δύο τέτοιες, ενώ με το τελευταίο update προστέθηκαν ακόμα τρεις, φτάνοντας πλέον τις πέντε. Υποθέτουμε πως στόχος είναι να φτιαχτεί μια αποστολή για κάθε ένα χαρακτήρα. Ουσιαστικά μιλάμε για speedruns, στα οποία προσπαθούμε να φτάσουμε στο τέλος της διαδρομής όσο γρήγορα γίνεται, ενώ ολοκληρώνοντας κάποιες επιμέρους δοκιμασίες, ο χρόνος μας μειώνεται ακόμα περισσότερο. Εννοείται πως και εδώ βλέπουμε τον χρόνο μας, αλλά και την κατάταξή μας σε σχέση με την υπόλοιπη κοινότητα.

Πάμε τώρα στα τρία βασικά modes του παιχνιδιού, τα οποία αποτελούν και την ουσία του. Αρχικά έχουμε το Brawl. Εδώ χωριζόμαστε σε δύο ομάδες, οι οποίες αποτελούνται από πέντε μέλη η καθεμιά. Οι συμπαίκτες μας επιλέγονται τυχαία, όπως και η πίστα στην οποία θα αγωνιστούμε. Στη συνέχεια θα επιλέξουμε τον χαρακτήρα μας, με τον περιορισμό ότι δεν μπορεί να υπάρχει δύο φορές ο ίδιος χαρακτήρας σε μια ομάδα. Εδώ έρχεται βέβαια μια πρώτη επιλογή τακτικής που θα χρειαστεί να γίνει, αφού το να επιλέξουμε τον χαρακτήρα που μας βολεύει δεν είναι η μοναδική επιλογή. Αφενός διότι όπως είπαμε, δεν μπορεί να υπάρχει δύο φορές ο ίδιος χαρακτήρας στην ομάδα και πιθανόν κάποιος άλλος να τον έχει ήδη επιλέξει. Αφετέρου, διότι κάθε χαρακτήρας έχει κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και ιδιότητες. Καλό θα είναι λοιπόν η επιλογή μας να είναι τέτοια, ώστε η ομάδα να αποκομίζει κάποιο όφελος.

Το Brawl χωρίζεται σε δύο μέρη, τα οποία επιλέγονται τυχαία από το παιχνίδι. Στο πρώτο, πρέπει η ομάδα μας να φτάσει πρώτη τα τριάντα kills, με κάθε παίκτη που σκοτώνεται να γίνεται respawn έπειτα από κάποια δευτερόλεπτα. Στο δεύτερο, πρέπει πάλι να σκοτώνουμε τους αντιπάλους μας, όμως αυτό δεν αρκεί, αφού όποιος χάνει, αφήνει πίσω του μια bounty card, την οποία πρέπει να συλλέξουμε για να πάρουμε τον πόντο. Από την άλλη, αν προλάβουμε να μαζέψουμε εμείς την κάρτα του συμπαίκτη μας που έχασε, τότε ο πόντος δεν πάει σε καμία ομάδα. Έτσι το να έχει κάποια ομάδα περισσότερα kills δεν αρκεί. Και εδώ, νικήτρια είναι η ομάδα που θα μαζέψει τριάντα κάρτες. Αν καμία ομάδα δεν έχει φτάσει τους τριάντα πόντους μέχρι να λήξει ο χρόνος των δέκα λεπτών, τότε νικήτρια αναδεικνύεται αυτή που έχει περισσότερους πόντους εκείνη τη στιγμή.

Το επόμενο από τα βασικά modes του Concord, είναι το Overrun, στο οποίο ο στόχος μας είναι να κάνουμε “κατάληψη βάσης”. Εδώ βρίσκονται δύο αντίπαλες ομάδες, με πέντε μέλη η καθεμία, και υπάρχουν δύο διαφορετικές -ελαφρώς διαφοροποιημένες μεταξύ τους- αποστολές. Στην πρώτη από αυτές υπάρχουν τρεις ζώνες στον χάρτη. Για να αρχίσει να μετράει ο χρόνος, στον οποίο θεωρείται ότι έχουμε καταλάβει τη βάση, πρέπει να έχουμε καταλάβει τουλάχιστον δύο εξ αυτών.

Στη δεύτερη αποστολή, υπάρχει μόνο μία τέτοια ζώνη, η οποία όμως κάθε τόσο αλλάζει περιοχή στο χάρτη. Κατ’ επέκταση, πρέπει να μεταφερθούμε στο νέο σημείο που βρίσκεται η ζώνη και να κάνουμε επανακατάληψη. Για να κερδίσουμε, πρέπει να φτάσουμε τα 125 δευτερόλεπτα, κατά τα οποία έχουμε την βάση υπό την κατοχή μας. Φυσικά, όπως και στο Brawl, όταν χάνουμε κάνουμε respawn μετά από κάποια δευτερόλεπτα, όμως τα kills και τα deaths μας δεν παίζουν κάποιο ρόλο για το ποια ομάδα θα κερδίσει τον γύρο.

Το τρίτο και τελευταίο mode του τίτλου μας είναι το Rivalry. Κατά τα ειωθότα λοιπόν, δύο ομάδες, με πέντε μέλη η καθεμία, δύο όχι και τόσο διαφορετικές μεταξύ τους προκλήσεις. Για να ξεκλειδώσουμε αυτό το mode, χρειάζεται να φτάσουμε τον παίκτη μας στο level 6. Πράγμα σχετικά εύκολο, το οποίο θα πετύχουμε ύστερα από ελάχιστα παιχνίδια στα υπόλοιπα δύο modes του παιχνιδιού. Παρόλα αυτά, δεν καταλαβαίνουμε τον λόγο πίσω από την απόφαση να μην είναι διαθέσιμο το Rivalry από την αρχή για τους παίκτες.

Η βασική διαφορά εδώ έχει να κάνει με το ότι όταν χάνουμε, ο χαρακτήρας μας δεν κάνει respawn. Στόχος είναι είτε να συνδέσουμε ένα εξάρτημα σε μια συγκεκριμένη ζώνη του χάρτη και ύστερα να την υπερασπιστούμε απέναντι στους αντιπάλους, είτε να καταλάβουμε μια συγκεκριμένη περιοχή για περισσότερο χρόνο από την άλλη ομάδα. Σε κάθε περίπτωση, εάν εξοντώσουμε και τους πέντε αντιπάλους παίρνουμε τον πόντο.

Νικήτρια αναδεικνύεται η ομάδα που θα φτάσει τους τέσσερις πόντους. Το ατυχές βέβαια στο mode του Rivalry, είναι πως επί το πλείστον τον πόντο παίρνει η ομάδα που εξολοθρεύει πρώτη τους αντιπάλους της. Έτσι χάνετε και το νόημα των αποστολών με τις οποίες ξεκινάμε τον κάθε γύρο.

Πάμε όμως πριν κλείσουμε, να δούμε και κάποια επιμέρους στοιχεία του παιχνιδιού. Ως τίτλος του οποίου παραγωγός είναι η ίδια η Sony, δεν θα μπορούσε να μην γίνεται χρήση των χαρακτηριστικών του DualSense. Η αλήθεια είναι πως έχει γίνει πολύ καλή εφαρμογή τόσο των adaptive triggers, όσο και του haptic feedback. Όμως σε ένα παιχνίδι αυτού του είδους, λόγω του ρυθμού και της έντασης, αυτά περνάνε δυστυχώς σε δεύτερη μοίρα.

Από την άλλη, ο χρόνος αναμονής μέχρι να ξεκινήσει κάθε νέο παιχνίδι, είναι αρκετά μεγάλος. Ειδικά στα Overrun και Rivalry, η αναμονή ξεπερνούσε πολλές φορές ακόμα και τα οκτώ λεπτά. Στο Brawl τα πράγματα ήταν καλύτερα, όπου σε λιγότερο από ένα λεπτό είχαν βρεθεί οι παίκτες για να αρχίσει ο γύρος. Δυστυχώς αυτό είναι ένα στοιχείο πολύ αποθαρρυντικό για παιχνίδι αυτού του είδους, όπου το ένα παιχνίδι διαδέχεται το άλλο.

Κάτι άλλο θετικό στο Concord, είναι η προσπάθεια να αναδείξουν τον κόσμο του παιχνιδιού. Να μας δώσουν στοιχεία για τους χαρακτήρες μας, τους εχθρούς τους, αλλά και πληροφορίες για το σύμπαν στο οποίο διαδραματίζεται το παιχνίδι. Υπάρχει βάθος στο lore και μπορούμε να βρούμε πολλά στοιχεία και πληροφορίες μέσα στον χάρτη που μας δίνεται.

Εν κατακλείδι, στο Concord, σε αντίθεση με το Helldivers II, βλέπουμε ένα μέτριο αποτέλεσμα από τη Sony και την Firewalk Studios. Ο τεχνικός τομέας και η απόδοση του παιχνιδιού είναι άψογα. Ο χειρισμός είναι στιβαρός και η ποικιλία αρκετή. Από την άλλη όμως, ο τίτλος αυτός δεν μας δίνει κάτι που δεν έχουμε δει ήδη στη βιομηχανία. Για να είμαστε ειλικρινείς, υπάρχουν παιχνίδια εκεί έξω, που κάνουν καλύτερα αυτό που κάνει το Concord.

Επίσης, ακόμα και πράγματα που το παιχνίδι κάνει σωστά, όπως η χρήση των χαρακτηριστικών του DualSense, το lore του παιχνιδιού, αλλά και οι όμορφα σχεδιασμένοι πρωταγωνιστές του, είναι στοιχεία που θα ταίριαζαν περισσότερο σε κάποιο single player παιχνίδι, παρά σε ένα online PVP. Η εκκίνησή του δεν ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακή, βέβαια στα GAAS, τη διαφορά κάνει η κοινότητα και το νέο περιεχόμενο που ενδεχομένως κάποια στιγμή θα δοθεί. Μέχρι τότε όμως, δεν είμαστε σίγουροι για το κατά πόσο θα αξίζει για κάποιον, να προτιμήσει αυτό έναντι των ανταγωνιστών του.

Το Concord κυκλοφόρησε στις 23 Αυγούστου 2024 από την Firewalk Studios και είναι διαθέσιμο για το PlayStation 5 και το PC. Η αξιολόγηση βασίστηκε στην έκδοση του παιχνιδιού για το PS5.

Ευχαριστούμε θερμά την Sony για την παραχώρηση του key code για τις ανάγκες του review.